Pyszna chuda pierś z indyka, bez sztucznych polepszaczy i konserwantów. Domowa szynka drobiowa:) Jest delikatna w smaku, lekka i pachnie wspaniale. Idealna dla osób dbających o linię, ale także dla dzieci, osób trenujących, jak i dla każdego, kto lubi dobrą drobiową wędlinę. Na śniadanie, na obiad czy kolację, także do farszów i sałatek. Może być składnikiem wielu dań i potraw:) Bardzo prosta do zrobienia. …to zupełnie inne mięso niż to wcześniejsze. Jeśli jesteście zainteresowani karkówką, zapraszam także tu: Składniki oraz szczegółowy przepis podaję poniżej. Wypróbuj i podziel się Twoją opinią! A oto krótki filmik jak zrobić szynkę z indyka, czyli pierś z indyka w całości (na kanapki, do sałatek, itp.):) Zapraszam do obejrzenia! Pierś z indyka w całości (szynkowar) czas przygotowania: ok. 10 minut pracy własnej + 2-3 godziny w przyprawach (w razie pośpiechu ewentualnie można pominąć, ale można też trzymać dłużej (np. 24h) + 1 godzina parzenia + czas chłodzenia (najlepiej kilkanaście godzin, spokojnie można na noc) /proporcje na 800 g mięsa; ilości można proporcjonalnie zwiększać/zmniejszać/ 800 g piersi z indyka 1 łyżeczka soli 1/4 łyżeczki pieprzu 1 łyżeczka majeranku 2 ząbki czosnku 1 łyżeczka żelatyny (można pominąć) Dzisiaj przepis na szynkowar, choć przy odrobinie wyobraźni, mięso w tej wersji można zrobić także bez szynkowaru np. w worku z przeznaczeniem do żywności typu: rękaw do pieczenia. Mięso dokładnie myję i osuszam. W prezentowanej wersji zrobię je w całości, bez krojenia (krojone i mielone wędliny najprawdopodobniej pokażę wkrótce w innych przepisach). Indyka obficie posypuję przyprawami: solą, czarnym pieprzem oraz majerankiem. Dodaję drobno posiekany lub przeciśnięty przez praskę czosnek oraz żelatynę. Żelatynę spokojnie można pominąć, ja daję, ponieważ z wierzchu chcę mieć taką lekką galaretkę, a chude mięso indyka mi tego nie zapewni. Przyprawy starannie wcieram/wmasowuję w mięso i robię to naprawdę porządnie –przez dobre 2 minuty, mięso jednocześnie dość mocno ugniatam. Gotowe wkładam do szynkowaru –mój jest ze stali nierdzewnej, dopuszczony do kontaktu z żywnością. No i po fakcie łatwo z niego wyjąć wędlinę, więc tu akurat nie wykładam folią ani żadnymi paskami czy podkładkami. Ale jeśli chcecie, to oczywiście można. Układam w pojemniku, nadając mięsu ładny kształt –tak jak się teraz ułoży (wszelkie zagnioty itp.), tak będzie wyglądać po wyjęciu w postaci finalnej wędliny. Zamykam szynkowar, dociskając sprężyną górną klapę i odstawiam w chłodne miejsce –najlepiej na kilka godzin lub na noc do lodówki, bo szynka będzie dużo smaczniejsza, jeśli przegryzie się z przyprawami. Po tym czasie wyjmuję do parzenia. Dno garnka wykładam jakąś szmatką czy ręcznikiem. Ja np. biorę starą pieluchę, składam potrójnie, na niej ustawiam szynkowar –musi być izolacja od dna. Do garnka wlewam gorącą wodę –tyle, by przykryła szynkowar powyżej poziomu wędliny i włączam grzanie. Tu przyda się termometr (można go kupić z szynkowarem i naprawdę warto, często jest już w komplecie). Parzę przez 60-70 minut. Ważne: woda nie może się gotować, mięso ma się tylko parzyć tj. utrzymuję temp. wody w ok. 80 st. C –jeśli za gorąca, to dolewam zimnej, ale zazwyczaj wystarczy trzymanie na najmniejszym ogniu. Można też włożyć termometr do środka, do mięsa: każdy szynkowar powinien mieć otwór umożliwiający włożenie termometru i wtedy parzymy tak długo, aż mięso w środku osiągnie temp. 70-72 st. C Po tym czasie wyłączam grzanie, a szynkowar (bez otwierania) wstawiam do zimnej wody, by szybciej go schłodzić. A następnie do lodówki aż do następnego dnia –spokojnie można na noc. Następnego dnia wyciągam z lodówki. Można polać dno i boki gorącą wodą, po czym otwieram i wysuwam wędlinę z szynkowaru. Jeśli nie chce wyjść to naciskam mięso tą nakładką od góry: z jednej, a za chwilę z drugiej strony, kilka razy naprzemiennie, co powinno już uwolnić szynkę. I gotowe, można kroić w plastry i cieszyć się smakiem chudej, ale smakowitej domowej wędliny. Uniwersalny dopisek (praktyczny): Żonglowanie smakiem: Aby mięso szybko nam się nie znudziło, przekrawam na pół, pół chowam do lodówki i zjadamy w ciągu kilku dni, a drugą część mrożę na później. A w szynkowarze od razu robię kolejną wędlinę o zupełnie innym smaku i np. z innego mięsa (będzie gotowa najpóźniej za 2 dni, a w przypadku mięsa drobiowego nawet nazajutrz). Tę nową również kroję na pół i połowę mrożę na później. Dzięki temu mamy często inną wędlinę i mogę żonglować ich smakiem. Jak rozkładam całość w czasie: Cały proces właściwie dzieje się przy okazji i poza pierwszą fazą tj. szykowaniem mięsa, jakoś szczególnie nawet nie odczuwam, że „o, właśnie robię domową wędlinę”. Może to kwestia praktyki, może podejścia, a może po prostu dobrego wpisania w czas? Nie wiem, ale na wszelki wypadek rozpiszę poniżej mój „sposób na”:) * dzień 1 (u mnie zazwyczaj rano, ale spokojnie można i po południu lub pod wieczór): – doprawiam mięso i do szynkowaru (maks. 10 minut, zazwyczaj nawet szybciej) – wstawiam do lodówki (minimum 2 godziny, ale spokojnie można i na 24 h: zależy kiedy mam czas na parzenie szynki) * dzień 1 (lub 2): – parzenie (ok. 1 h) – studzenie w zimnej wodzie (nie liczę czasu, po prostu wstawiam i zapominam, ale daję mięsu może jakieś 1-2 h) – wstawiam do lodówki (można na noc) * dzień 2 (lub 3) – mięso gotowe – wyjmuję, kiedy mam czas: rano lub popołudniu po powrocie do domu (nic się nie stanie jak postoi w lodówce trochę dłużej;)) I tyle. Sami widzicie: poza szykowaniem mięsa, wszystko właściwie dzieje się samo i przy okazji:) Jeśli nie macie szynkowaru …a chcecie spróbować, to można ewentualnie pokusić się o próbę z połową porcji i rękawem do pieczenia, umieszczonym w wąskim naczyniu (np. wąski metalowy garnek 0,5L), mięso dobrze ubite plus docisnąć czymś od góry (lub nie) i parzyć wg opisu. Efekt nie będzie taki sam, bo zabraknie tego elementu dociskania i prasowania mięsa przez cały czas, ale jako, że nie prasujemy tu kawałków mięsa, tylko filet w całości, to powinno wyjść raczej dobrze (może tylko wycieknie więcej soku). Zostawić do ostygnięcia (bez rozwijania) na 24 h: najpierw ostudzić, a potem w lodówce. Czyli cała reszta bez zmian –przed taką próbą warto więc najpierw dokładnie przeczytać przepis i/lub obejrzeć film:) Smacznego:) :: Spróbujesz? A może już po wszystkim i zajadasz się… ze smakiem:)? Wyślij link do przepisu znajomym i/lub wpisz kilka słów w Komentarzach, dzieląc się Twoją opinią -dziękuję!